XVI spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki

XVI spotkanie pińczowskiego Dyskusyjnego Klubu Książki odbyło się w poniedziałek 25 marca 2019 r. Na spotkaniu omówiono trzy tytuły książek: „Niebieskie migdały” Katarzyny Zyskowskiej-Ignaciak, „Gorączka o świcie” Petera Gardosa i „Dom Małgorzaty” Ewy Kujawskiej.

Największe uznanie wśród klubowiczów zyskała „Gorączka o świcie” Petera Gardosa, książka oparta na faktach, którą zbeletryzował syn głównego bohatera, autor wyżej wymienionej powieści. „Gorączka o świcie” to książka pełna przesłań i zalet. Po pierwsze jest to historia prawdziwa, oparta na zapisanej na kartkach półrocznej korespondencji, jaką rodzice Petera Gardosa prowadzili w Szwecji. Opowiada także o życiu Żydów w innych krajach niż przedwojenna Polska. Pokazany jest także sposób traktowania przez Niemców węgierskich Żydów i ich życie w obozach koncentracyjnych. Spotykamy się w tej książce z nietypową miłością człowieka z góry skazanego przez chorobę na śmierć, który dzięki miłości i wielkiej woli życia pokonuje gruźlicę – chorobę wręcz w tamtych czasach nieuleczalną. Obydwoje nasi bohaterowie byli po traumatycznych doświadczeniach wojennych, a co najważniejsze znaleźli w sobie siłę, by żyć i nie nienawidzić, tylko kochać! Książka jest także bardzo dobrze przełożona z języka węgierskiego na polski, co powoduje, że szybko i przyjemnie się ją czyta.

Drugą wartościową książką, nad którą dyskutowali nasi klubowicze był „Dom Małgorzaty” Ewy Kujawskiej. Książka nietypowa, bardzo „delikatna”, a mówiąca o II wojnie światowej i pierwszych miesiącach po niej. Musiało upłynąć wiele lat po wojnie, aby taka subtelna książka powstała. Mamy tu do czynienia z porównaniem dwóch kobiet: Polki i Niemki. Książka zwraca uwagę na zwykłych ludzi z obu krajów, którzy nie mieli wpływu na wybuch i skutki II wojny światowej, a to właśnie wojna ich bardzo mocno dotknęła i zniszczyła im życie. Książka Ewy Kujawskiej została bardzo dobrze odebrana i doceniona przez naszych klubowiczów, którzy nie potrafili powiedzieć, kto w tej wojnie był bardziej pokrzywdzony: Hildegarda, która straciła całą swoją rodzinę  i został jej tylko Dom, czy Małgorzata, która miała rodzinę, lecz wojna pozbawiła ją domu.

Ostatnią omawianą książką na marcowym spotkaniu DKK były „Niebieskie migdały” Katarzyny Zyskowskiej-Ignaciak. Książka lekka i przewidywalna. To opowieść o spotkaniu dwojga ludzi po przejściach. Ale i taka nieskomplikowana książka ma swoje przesłanie. Uświadamia nam, że w momencie jakiegoś niepowodzenia, czy nieszczęścia możemy zawsze liczyć na rodziców, rodzinę i przyjaciół. Samotne macierzyństwo fajne jest w powieściach, lecz w rzeczywistości to wielkie wyzwanie i odpowiedzialność. Natomiast miłość jest piękna nie tylko na kartach książki, także w rzeczywistości, lecz trzeba o nią dbać i się o nią troszczyć.