Opowiadanie zwycięzcy "Małych debiutów" w grupie młodszej, Oskara Witkosia

Moje życie w czasach koronawirusa

Kiedyś dowiedziałem się, że na świecie rozprzestrzenia się jakiś wirus. Naukowcy nazwali go koronawirusem. Pytacie się dlaczego koronawirus? Skąd taka nazwa? Zaraz wam to opowiem. Koronawirus ma kształt pierścienia, a pierścień kojarzy się z koroną. Dlatego taka nazwa wirusa. Kiedy dowiedziałem się, że ten wirus szaleje na świecie, zastanawiałem się, czy dojdzie do naszego kraju. Niestety doszedł. Pozamykali: place zabaw, galerie, kioski, pizzerie, fast foody, fryzjerów i przychodnie. Skąd wiem, że zamknęli przychodnie? Moja mama pracuje w przychodni. Najpierw miała jedną dawkę szczepionki na koronawirusa, potem drugą, a następnie test. I okazało się, że ma koronawirusa. Miałem kwarantannę i musiałem siedzieć w domu. Dla mnie było zdalne. Sklepy miały ograniczenia po pięć osób. Były ogromne kolejki. Kiedy skończyła mi się i 21 marca miałem pójść do szkoły, minister edukacji ogłosił, że od 21 marca mamy mieć zdalne. Pomyślałem, że minister edukacji robi mi na złość. A nawet go nie znam. Pomyślałem, że to się nigdy nie skończy. Uczyłem się na tych zdalnych i w końcu coś zmienili. Nauczanie hybrydowe. Ucieszyłem się, że spotkam kolegów, chociaż co drugi dzień. Obudziłem się i z radością poszedłem do szkoły. Jaka była moja radość, nikt nie wie, że spotkałem dzieci z mojej klasy. Wreszcie byliśmy wszyscy razem. Chciałbym, aby ten koronawirus zniknął. Tyle osób zmarło i w większości rodzin były zachorowania. Chciałbym, aby ktoś wyjął czarodziejską różdżkę i żeby było tak jak dawniej. Wiem, że różdżka nic nie da... ale chciałbym, aby na całym świecie zapanował ład – ład bez koronawirusa.

Oskar Witkoś

Kl. II „a”, Szkoła Podstawowa Nr 2 w Pińczowie